-
przypadek – wypadek30.09.200230.09.2002Spotkałem się ostatnio ze sprzecznymi opiniami na temat poprawności użycia zwrotów w przypadku, gdy i w wypadku, gdy w znaczeniu 'w sytuacji, w razie, gdy'. Stąd moje pytanie: którego z tych zwrotów należy użyć we wskazanym kontekście?
Dziękuję. -
pytać mamę czy pytać mamy?13.06.200813.06.2008Które zdanie jest prawidłowe: „Spytaj mamę, Renatę” czy „Spytaj mamy, Renaty”? Czy przecinek jest niezbędny w obu zdaniach?
-
Składnia zgody przy podmiocie szeregowym i przydawce przymiotnej
7.03.20237.03.2023Coraz częściej spotykam w nowo zredagowanych publikacjach konstrukcje typu (podaję przykłady z jednego źródła):
„W stajni rozbrzmiewały tylko stukanie kopyt i szum wody z węża”;
„Na plastyce narysowała pędzącego konia z rozwianymi ogonem i grzywą”.
Takie konstrukcje uważam za rażące hiperpoprawnością, brzydkie i niefunkcjonalne (wyobraźmy sobie, że ktoś cytuje któreś ze zdań, opuszczając fragment wyliczenia). Czy rzeczywiście liczba mnoga czasownika w orzeczeniu jest tu konieczna?
-
szkoda10.02.200310.02.2003W naszej redakcji wybuchł spór dotyczący pewnego zdania: „Szkoda marnować swoje możliwości” czy „Szkoda marnować swoich możliwości”? Ja uważam, że najważniejsze w tym zdaniu jest marnować (kogo? co?, a więc wg mnie swoje), a szkoda nie ma tu nic do rzeczy. Co innego, gdyby zdanie brzmiało: „Nie szkoda ci marnować swoich możliwości?”. Czy mam rację? Proszę o wyjaśnienie, jakie reguły rządzą związkiem szkoda + bezokolicznik, ale nie na zasadzie „Szkoda gadać” czy „Szkoda iść”, lecz właśnie zdania bardziej rozbudowanego, bo takiego przykładu nie znalazłam w słowniku, a spór stał się naprawdę bardzo gorący.
Renata Rybakiewicz -
świeccy chrześcijanie29.03.201029.03.2010Szanowni Państwo,
pracuję nad tłumaczeniem z języka norweskiego. Jakim polskim wyrażeniem oddać światopogląd (a raczej jego przedstawicieli), dominujący w norweskim społeczeństwie, wyrażający się – upraszczam – poszanowaniem wartości religijnych, ale bez wiary w Boga? Tłumacz proponuje określenia: laiccy chrześcijanie (co uważam za pojęcia wykluczające się) lub humanoetycy. Co Państwo sądzą o tych propozycjach? A może jest lepsze rozwiązanie? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
Anna -
umiędzynarodawiać28.10.201328.10.2013Na wykładach poświęconym stosunkom międzynarodowym cały czas powtarza się pojęcie umiędzynaradawiania. W związku z tym chciałem zapytać, dlaczego niepoprawny jest termin umiędzynarodowianie i z czego to wynika?
-
unilany i unikatowy4.09.20024.09.2002Szanowny Panie,
Serdecznie dziękuję za szybka odpowiedź na moje poprzednie pytanie. Tym razem mam wątpliwość, jeśli chodzi o określenie rzeczy wyjątkowej, niespotykanej. Zatem czy powinno się mówić, że budowla jest unikalna czy budowla jest unikatowa?
Z góry serdecznie dziękuję za szybką odpowiedź i pozdrawiam.
R. Jankowska -
warianty ortograficzne16.03.200416.03.2004Jak można zdefiniować pojęcie wariantu ortograficznego?
-
Warszawa-Grochów; dworzec PKS (Pekaes, Pekaesu)28.09.201628.09.2016Szanowni Państwo,
jak powinnam zapisać nazwę: Warszawa Grochów czy Warszawa-Grochów? Grochów to dzielnica Warszawy, część Pragi, prawda? Napiszemy: dworzec Pekaesu czy dworzec pekaesu?
Dziękuję.
Z poważaniem
A.K.W.
-
wymowa nazw japońskich27.02.200627.02.2006Jak wymawiać literę W w nazwach japońskich? Leksykon PWN podaje zawsze [u] ([kauai], [akutagaua], [iuo:dźima], [iuakura]). Z drugiej strony Słownik nazw własnych pomija wymowę słów Kitagawa, Okinawa, Kurosawa, Kawasaki (choć podaje [uilson] i [suift]), za to podaje obocznie [kauabata] a. [kawabata] oraz wyłącznie [o(d)zaua]. Jest też [kuro-śiwo].
A jeśli „wygra” [u], to co wtedy z Msc. Kurosawie, Okinawie? Sprawozdawcy sportowi mówili o [arakałie], ale to źle zabrzmiało.